Eerste druk

 

Na een snelle klop op de deur stormt Veerle de kamer van Marloes binnen.

      ‘Marloes, dit geloof je nooit…,’ begint ze.

      ‘Wat dan?’ vraagt Marloes, terwijl ze opveert uit haar bed en haar boek dichtslaat.

Veerle loopt nooit zomaar binnen, weet Marloes. Eerst kloppen, reactie afwachten en dan pas naar binnen, dat is de ongeschreven regel in hun studentenhuis.

      ‘Je vertelde mij gisteren dat, toen jij op het terras zat, er een superknappe gast langsliep die naar jou keek?’

      ‘Ja, en?’ Marloes kijkt haar vriendin vragend aan.

      ‘Nou, ik was net bij de supermarkt, normaal kijk ik nooit op het prikbord, maar omdat ik een fiets zocht,             nu dus wel,’ ratelt Veerle verder. ‘En wat zie ik…? Een briefje waarop staat: “Ik zag jou gisteren op het                   terras. Je droeg een rood jasje en las een boek. Wil je graag spreken. Bel je mij? 06…. Ricky.” Jij hebt toch             een rood jasje?’

      ‘Ja klopt, zou het hem zijn?’

      ‘Ja doei, tuurlijk is het die gast.’

      ‘Ik ga echt niet bellen hoor,’ reageert Marloes resoluut. ‘Hij had mij toch ook kunnen aanspreken?’

 Veerle kijkt haar vriendin vol verbazing aan.

      ‘Ben je maf of zo! Ga je nu “hard to get” spelen? ‘

      ‘Oké, je hebt gelijk, maar wat moet ik dan zeggen?’

      ‘Nou gewoon, dat je belt vanwege zijn berichtje.’

Marloes pakt haar mobiel en toetst het nummer in. Ze zet de telefoon op luidsprekerstand zodat Veerle kan meeluisteren.

      ‘Met Ricky,’ hoort ze een vriendelijke stem zeggen.

      ‘Met Marloes, een vriendin van mij zag jouw briefje bij de supermarkt, en ja.. ik heb een rode jas en zat              gisteren op een terras.’

      ‘O, wat fijn dat je belt, ik zat gisteren achter jou op het terras’.

Marloes is teleurgesteld, het is dus niet die knappe jongen.

      ‘Ik ben een antiquair en ik zag het boek dat je aan het lezen was. Ik ben benieuwd welke druk het is en              hoe je eraan komt’.

      ‘Ik zal even kijken’, zegt Marloes terwijl ze bladdert door de eerste bladzijden. ‘Er staat geen druk op’.

      ‘Ik zou dan graag met je afspreken, mogelijk gaat het dan om een eerste druk.’  

Marloes kijkt naar het boek dat ze van haar oma heeft gekregen. Oma zei wel tegen haar dat ze er zuinig op moest zijn.

      ‘Ik verkoop het boek niet, ik heb het van mijn oma gekregen.’

      ‘Ook niet als ik het boek, als het is wat ik hoop, wil kopen voor 5 miljoen euro?’

      ‘Nee, ook niet’, antwoord Marloes terwijl ze zonder twijfel ophangt. ‘Wat een idioot! Denkt hij echt dat ik            dáár intrap?’  

      ‘Wat een sukkel!’, mompelt Veerle terwijl ze weer naar haar eigen kamer loopt.

Marloes pakt voor de zekerheid haar laptop en googelt het boek en de schrijver. Op haar scherm ziet ze: “The Canterbury Tales van Geoffrey Chauces verkocht voor 7 miljoen dollar”.

Trillend pakt ze haar telefoon weer op.